Met een replica van ons spijsverteringsstelsel bekijken onderzoekers onder meer welke rol de micro-organismen in ons lichaam spelen.
Op KU Leuven Campus Gent zijn onderzoekers in de weer met een Food Digestion Simulator (FooDSIM): een bioreactor die de menselijke spijsvertering nabootst in computergestuurde vaten, uitgerust met sensoren. Professor Jan Van Impe en zijn team bij BioTeC+ leggen uit hoe dat in zijn werk gaat.
“Onze vriend krijgt driemaal per dag te eten”, vertelt Van Impe. “Geen vast voedsel, maar een vloeistof die alle componenten bevat die we als mens nodig hebben om aan onze energiebehoeften te voldoen. Een gestandaardiseerde mix van koolhydraten, eiwitten, vetten …”
Die ‘astronautenvoeding’ legt zijn weg af langs vier reactoren die elk een deel van ons spijsverteringsstelsel nabootsen, licht postdoc Simen Akkermans toe. “Onze eerste reactor werkt zoals de maag, waar voedsel wordt afgebroken en vermengd met maagsappen. Reactorvat twee – dat het eerste deel van de dunne darm voorstelt – zorgt voor de verdere afbraak en de opname van voedingsstoffen. Daarna gaat het naar vat nummer drie: het ileum, waar de eerste darmbacteriën opduiken. Die zetten nutriënten en vezels om in bouwstenen voor ons lichaam. In de dikke darm, de laatste reactor, gaan bacteriën het voedsel verder fermenteren.”
De voorbije jaren wisten de onderzoekers de FooDSIM te finetunen tot een goed geoliede machine die de taken van onze spijsvertering naadloos uitvoert. “Telkens als we het systeem heropstarten moeten de vier bacteriële stammen weer op dezelfde manier gaan samenleven. Die reproduceerbaarheid is cruciaal: als je een bepaald experiment meerdere keren uitvoert, wil je natuurlijk dat het resultaat telkens hetzelfde is.”
Lees het hele, uitgebreide verhaal op de site van de KU Leuven.
