Radicaliseringsprocessen bij jongeren kunnen beter worden begrepen wanneer we eenzaamheid niet benaderen als een universele, individuele psychologische ervaring en toestand, maar als een ervaring die geworteld is in sociale en politieke structuren. Onderzoekers Ruth Rebecca Tietjen en Sanna Tirkkonen onderzochten de eenzaamheid van extreemrechtse lone-actor-terroristen en vrouwen (meisjes) uit westerse landen die zich bij ISIS aansloten.
Tietjen: “Hannah Arendt is de grondlegger van het idee dat eenzaamheid, zichtbaar in gevoelens van overbodigheid en machteloosheid, een grote rol speelt in totalitarisme. We hebben anderen nodig met wie we kunnen communiceren en een groep kunnen vormen om verschil te maken in de samenleving.”
“Om het probleem aan te pakken moeten we erkennen dat eenzaamheid niet alleen een individuele toestand is, maar geworteld is in sociale structuren. Wat we als samenleving zouden kunnen doen, is het aanbieden van alternatieve narratieven. Narratieven die laten zien dat eenzaamheid en lijden deels geworteld zijn in die structuren, maar die deze eenzaamheid niet omzetten in vijandige antagonismen of gewelddadige zondebokmechanismen. In plaats daarvan moeten ze leiden tot iets politiek productiefs: ware vormen van solidariteit bijvoorbeeld.
Lees het hele interview met Tietjen op de site van Tilburg University.
