Sommige onderwerpen en uitdagingen zijn zo groot en veelomvattend dat ze raken aan alle faculteiten en dat ze multidisciplinair onderzoek en oplossingen vereisen. Een team van onderzoekers werkt op de TU Delft samen om het hoopvolle verhaal van kritieke metalen te kunnen onderzoeken en vertellen: “als we deze puzzel niet oplossen, is er helemaal geen energietransitie mogelijk”.

Benjamin Sprecher, Assistant Professor Critical Raw Materials and Sustainable Design: “Mensen denken dat het grootste probleem is dat kritieke metalen opraken, maar dat is nog niet zo. De grootste problemen op dit moment zijn: dat ze niet beschikbaar zullen zijn op het moment dat we ze nodig gaan hebben, en dat we heel erg afhankelijk zijn van China ervoor terwijl we streven naar strategische autonomie.” Hij legt het eerste probleem uit: “Stel, je wilt dat honderd procent van de auto’s die worden gemaakt in 2030, elektrisch zijn. Dat zou betekenen dat je over zes jaar zoveel miljoen ton van een bepaald metaal nodig hebt dat nog in de grond zit. Een nieuwe mijn bouwen, zoals nu het plan is vanuit de EU, duurt tien tot twintig jaar. Al zouden we nu als een malle Europese mijnen gaan bouwen, zijn we al veel te laat voor allerlei milieudoelen.”

David Peck, Associate Professor Critical Materials and Circulair Design: “Uiteindelijk denk ik dat het hele verdienmodel zal gaan veranderen voor bedrijven. Zoveel mogelijk spullen maken en zoveel mogelijk dingen verkopen zal in de toekomst niet meer het verdienmodel zijn. Het werkt alleen als je ongelimiteerd toegang hebt tot materialen, dan kun je zoveel maken als je maar verkocht krijgt, maar dat hebben we dus niet meer. En dat is niet eens gebaseerd op politiek of op een ideologie, maar simpelweg op de cijfers die we zien. En zo komen we uit bij misschien wel de grootste uitdaging van dit moment: degrowth of post-growth. Wat gaan we doen als groei niet meer het belangrijkste is, of niet meer haalbaar is? Hoe gaan we dingen-niet-maken? Waar gaan we onze economie op baseren als we het niet meer kunnen baseren op groei? Dat klinkt misschien controversieel maar ik zie geen alternatief. De critical raw materials-beperkingen die er nu al zijn, gaan leiden tot energie-gebruik-beperkingen; we moeten hier echt gesprekken over gaan voeren. En wat is de toevoeging van technologie; hoe gaat het technologische landschap eruit zien in een post-growth wereld?”

Lees de mooie longread op de site van de TU Delft.