Het grote thema van politiek filosoof Élise Rouméas is ‘het compromis’. Een belangrijke rol speelt haar jeugd in een religieuze gemeenschap in de Jura. Ze onderzoekt het politieke compromis, oftewel de ‘dans van concessies’. Wat is de waarde daarvan? Met het antwoord kunnen hedendaagse
politici hun voordeel doen.
‘Als mensen hebben we een ambivalente relatie met het compromis. Aan de ene kant begrijpen we dat compromissen noodzakelijk zijn om samen te leven. Ik weet zeker dat ook jij vaak compromissen moet sluiten met je partner, of met je familie. Dat doe ik ook. Tegelijkertijd zien we een compromis als iets gênants, alsof je jezelf compromitteert. Een compromis sluiten is een verlies-verlies-situatie. Bij een compromis doen twee
partijen een concessie, en dus verliezen ze beiden iets dat voor hun van waarde is om een overeenstemming te krijgen. Hierdoor blijven ze beiden ietwat teleurgesteld achter. Het sluiten van een compromis wordt gekenmerkt door een wederzijdse opoffering. “Ik offer iets op, jij offert iets op, en zo gaat het heen en weer, als een dans van concessies, en dankzij kleine aanpassingen bereiken we een evenwicht. En dat is de overeenstemming.”’
Lees het hele interview in Broerstraat 5, het alumni-Magazine van de Rijksuniversiteit Groningen.
