Roy Hermanns, onderzoeker in de groep Power & Flow van de faculteit Mechanical Engineering van de TU/e, coördineert het HELIOS-project, een EU-onderzoeksproject dat fundamenteel en toegepast onderzoek op het gebied van waterstofturbines combineert.
Waterstof als brandstof is weliswaar op zichzelf heel schoon, maar de hele keten kent nogal wat uitdagingen. Er is de uitdaging om groene waterstof effectief op te wekken met slimme electrolyzers. Daarnaast moet die waterstof, die wordt opgewekt op plaatsen waar veel schone energie is zoals rond de evenaar, vervoerd worden naar de plekken waar er industrie zit met een grote energiebehoefte, zoals Europa.
En tot slot moet die waterstof efficiënt en schoon worden omgezet naar elektriciteit in zogenaamde gasturbines. Daarin zorgen waterstofbranders voor hete lucht. Daarmee worden grote ventilatoren rondgedraaid terwijl er dicht bij de as elektriciteit wordt opgewekt in grote koperen spoelen. De waterstof turbines die nu op de markt zijn, draaien nog niet op voor honderd procent op waterstof.
Een van de grootste uitdagingen voor het project is een stabiele vlam maken in de brander. Door de snelheid van de verbranding van waterstof worden bepaalde eigenschappen van een vlam lastiger te controleren. Een ervan is vlamterugslag.
Lees het hele bericht op de site van de TUe.