Midden in het Australische outback ligt een uitgestrekt meer van 9.500 km2. Maar het Kati Thanda meer, Lake Eyre, staat meestal leeg. Eens in de paar jaar verzamelt zich er wat water. En de laatste keer dat het meer volledig volliep was in 1974. Nu, anno 2025, is het weer zover. Wetenschappers nemen een kijkje om de hydrodynamica van het bijzondere meer beter te begrijpen.
Joep Storms, sedimentair geoloog bij de TU Delft: “De rivieren nemen sediment mee naar het meer. Maar dat patroon ziet er vanuit de lucht vreemd uit. Het sediment lijkt te worden tegengehouden door een barrière in het meer. Hoe dat komt is gissen.”
Met de data die Storms en zijn onderzoekspartners ophalen bij dit intrigerende meer, gaan ze het model ‘Delft3D’ valideren, een open source, state-of-the-art hydrodynamicamodel dat waterstroming en sedimenttransport door wind-gedreven golven simuleert. “Van veel meren hebben we een schat aan data beschikbaar om het model mee te valideren. Maar dat geluk hebben we niet altijd. Toch is het mogelijk om het model in te zetten voor plekken waarvan we nog weinig gegevens hebben”, vertelt Storms. De reis naar Lake Eyre is een goede vingeroefening, want hydrologische gegevens over een meer dat zelden water bevat zijn uiteraard schaars. “Door uiteindelijk Delft3D te koppelen met klimaatmodellen hoop ik inzicht te krijgen in de impact die het klimaat heeft op meren, zodat we misschien wel tipping points in meren kunnen voorspellen.”
Lees het hele bericht op de site van de TU Delft.
