De onafwendbare zeespiegelstijging in de komende eeuwen, ook wel zeespiegelerfenis genoemd, is een van de meest problematische gevolgen van klimaatverandering voor Nederland. De uitstoot van broeikasgassen bepaalt hoe snel de zeespiegel stijgt en daarmee hoe onze toekomstige kustlijn eruit komt te zien. Internationaal onderzoek laat zien dat we wereldwijd voor toekomstige generaties zo’n 0,6 meter zeespiegelstijging kunnen voorkomen als we de uitstoot nu gaan afbouwen volgens het Parijs-akkoord. Aan het onderzoek werkten wetenschappers mee van het Oostenrijkse onderzoeksinstituut IIASA, de Universiteit Utrecht en NIOZ.
In plaats van te focussen op de totale zeespiegelstijging in 2300, bepaalden de onderzoekers welk deel van de zeespiegelstijging in 2300 er nog zal worden ‘vastgelegd’ door broeikasgasuitstoot in deze eeuw. Dit wordt ook wel de zeespiegelerfenis genoemd. Ze isoleerden het effect van uitstoot op de korte tot middellange termijn en kunnen daarmee een directe link leggen tussen de beleidskeuzes nu en hun invloed op de zeespiegelstijging in de komende eeuwen.
Eerste auteur van de studie, klimaatonderzoeker Alexander Nauels van IIASA: “Normaal gesproken maken onderzoekers verwachtingen van de zeespiegelstijging in bijvoorbeeld 2100 voor een beperkt aantal scenario’s van broeikasgasuitstoot. Daarmee kun je echter niet goed aantonen wat het effect is van afnames in uitstoot op de zeespiegelstijging op de langere termijn.” Omdat oceanen en ijskappen relatief langzaam reageren op klimaatverandering, stopt de zeespiegelstijging niet in 2100: “Beslissingen over de uitstoot van broeikasgassen in de komende decennia hebben daarom in de komende eeuwen grote gevolgen.”
Lees het hele bericht op de site van de Universiteit Utrecht.
