Irene Gosselink, PhD van de vakgroep Farmacologie & Toxicologie van NUTRIM (Maastricht Universiteit), onderzoekt de impact van micro- en nanoplastics op ons ademhalingssysteem.
Nylon kleding, polyvinylchloride (PVC) vloeren, autobanden – allemaal bronnen van onzichtbare deeltjes die schadelijk kunnen zijn voor je ademhalingssysteem. Plastic is overal om ons heen. Wanneer we plastic producten gebruiken, vallen ze uiteen in kleine deeltjes die micro- en nanoplastics worden genoemd. Deze deeltjes komen terecht in onze omgeving, waaronder de lucht, en vinden hun weg naar ons lichaam. Onderzoekers hebben inderdaad microplastics aangetroffen in menselijk longweefsel. De omvang van de mogelijke toxische effecten van micro- en nanoplastics in longcellen en de onderliggende moleculaire mechanismen moeten echter nog worden vastgesteld. Irene onthult in haar nieuwste onderzoekspublicatie dat nanoplastics – met name nylon nanoplastics – alarmerende biologische reacties veroorzaken in menselijke longcellen.
Micro- en nanoplastics kunnen sterk variëren in grootte, chemische samenstelling en vorm. Toch is het meeste onderzoek tot nu toe uitgevoerd met bolvormige plastic bolletjes, die niet erg representatief zijn voor de deeltjes die in het milieu voorkomen. Om de effecten bloot te leggen, stelde Gosselink menselijke bronchiale cellen (de cellen die onze luchtwegen bekleden) bloot aan verschillende soorten plasticdeeltjes, waaronder die van polyvinylchloride (PVC), polypropyleen (PP) en polyamide (PA of nylon). Deze deeltjes varieerden in grootte van minder dan een micrometer tot 10 micrometer en hadden een onregelmatige vorm, waardoor ze de vervuiling in de echte wereld nabootsten.
