In een artikel in FD (13 september 2023) hijsen ‘experts’ de stormbal. Ze waarschuwen ervoor dat de Corporate Social Responsibility Directive (CSRD) zal leiden tot miljardenclaims van maatschappelijke organisaties richting bedrijven. Ook zouden bestuurders van ondernemingen en accountants persoonlijk aansprakelijk gesteld kunnen worden gesteld als hun werkgever zich onvoldoende inzet op het gebied van de verschillende duurzaamheidseisen.
Eigenlijk is iedereen het er wel over eens dat we als maatschappij op het gebied van klimaat en duurzaamheid niet op dezelfde voet verder kunnen gaan. En dat is niet een kwestie van pleisters plakken (hetzelfde doen maar dan een beetje duurzamer); er zijn fundamentele veranderingen nodig. Of anders gezegd, als maatschappij en dus ook het bedrijfsleven moeten we beseffen dat de manier waarop we gewend zijn te werken, niet langer volstaat. Hetzelfde geldt voor het implementeren van CSRD. Je kunt wel moord en brand schreeuwen tegen nieuwe maatregelen, maar daar komen we niet verder mee. Je moet kijken of het bedrijven gaat helpen om de overgang naar een duurzamere bedrijfsvoering te maken.
De duurzaamheidsproblemen waar we voor staan kunnen worden geclassificeerd als ‘wicked problems’; er zijn vele stakeholders, maar er is geen eenduidige probleemeigenaar, noch is er een simpele oplossing voorhanden. Eigenlijk kunnen we alleen verder komen met wicked problems als stakeholders zich verenigen (‘get the system’ in the room) en er gezamenlijk wordt gewerkt aan een oplossing vanuit een ‘common ground’. Toverwoorden daarbij zijn systeembenadering, samenwerking, transparantie, en individuele commitment.
Opinie op de site van Nyenrode, door prof. dr. Jack van der Veen, hoogleraar Supply chain management, dr. Ingrid Koning, universitair hoofddocent commercieel privaatrecht, prof. mr. dr. Tineke Lambooy, hoogleraar Ondernemingsrecht, dr. Jeroen Veldman, hoogleraar Corporate Governance.
Over CSRD: deze site.
