Jos Brosschot, bijzonder hoogleraar psychofysiologische mechanismen van stress in het dagelijks leven aan de Universiteit Leiden, heeft een droomproject: 10.000 dingen meten bij 10.000 mensen om stress op te sporen.
“We begrijpen nog steeds niet volledig hoe een chronische stressreactie zich ontwikkelt. Stresswetenschappers hebben ons enorm veel geleerd over korte-termijnreacties op stressoren (bedreigingen). Chronische reacties blijken echter juist voor te komen in situaties waarin er geen stressoren zijn, of te weinig of te kort om deze reacties te verklaren. Deze situaties zijn bijvoorbeeld eenzaamheid, een lage sociaaleconomische status, lid zijn van een gediscrimineerde minderheid, relatieproblemen, werkstress, een volwassene zijn met een geschiedenis van stress in eerste levensjaren of prenatale stress van de moeder, of met chronische angst of andere langdurige emotionele problemen. Stressvolle incidenten komen in al deze situaties veel te weinig voor en zijn van korte duur om de hogere chronische stressniveaus te verklaren. Bij chronische angst is er zelfs per definitie geen echte stressor.”
Lees hier het hele antwoord van Brosschot op ‘de jaarlijkse vraag’ en alle 88 anderen bijdragen.
