Maatregelen uitstellen. Verantwoordelijkheid heen en weer pingpongen. Raoul Beunen, sinds dit jaar hoogleraar Milieubeleid aan de Open Universiteit, heeft het allemaal voorbij zien komen. Misschien nog wel het meest in het stikstofdossier. Hij onderzoekt hoe je met de nieuwste ecologische inzichten en ontwikkelingen in de milieu- en regelgeving wél kunt komen tot geloofwaardig beleid. En waarschuwt: ‘Weer op zoek gaan naar juridische geitenpaadjes, dat wordt ’m niet.’
‘In het laatste kwart van de twintigste eeuw groeide het bewustzijn over de grote negatieve gevolgen die de veehouderij in Nederland heeft voor natuur en gezondheid. Destijds was de problematiek veel groter dan nu. Het toenmalige beleid had deels effect. De sloten in het deel van Noord-Brabant van mijn jonge jaren stonden soms letterlijk vol mest, en daar zie je nu het water weer en leven in de sloot. Maar rond de millenniumwisseling werden de milieu-ambities naar beneden bijgesteld. Beleid op dat gebied werd steeds meer als lastig en belemmerend ervaren.’
Door rechtszaken werd de overheid gedwongen de eigen regels beter te handhaven. ‘Ik wil duidelijk maken dat niet een bepaald plantje wordt bedreigd, maar hele ecosystemen.’
‘Onderzoeken en publiceren is niet meer voldoende. Wetenschappers moeten zaken proactiever uitleggen en waarschuwen.’
Lees het interview in het Magazine van de OU.
