Vervuilde kustwateren die te veel voedingsstoffen krijgen, zoals het Grevelingenmeer, stoten veel methaan uit, omdat het natuurlijke methaanfilter in de bodem zwaar onder druk staat. Door de overdaad aan voedingstoffen in het water wordt de giftige stof sulfide gemaakt, waardoor de methaaneters doodgaan en er nog meer methaan ontsnapt. Ook natuur en vissen hebben hieronder te lijden. Maar er is hoop: ijzer en mangaan kunnen helpen om methaanuitstoot te verminderen. Op dit onderwerp promoveert microbioloog Anna Wallenius op 15 december aan de Radboud Universiteit.
De concentratie van methaan (een krachtig broeikasgas) in de atmosfeer is meer dan verdubbeld sinds het begin van de industriële revolutie. Dat is geen goed nieuws, want methaan levert een belangrijke bijdrage aan klimaatverandering. Kustgebieden zijn een bron van methaan, omdat daar alle rivieren naartoe leiden, die veel voedingsstoffen (stikstofkunstmest) en organisch materiaal (bijvoorbeeld ongezuiverd rioolwater of dode algen) aanvoeren. Bij de afbraak van dit biologisch materiaal door micro-organismen komt er CO2 en methaan vrij. In een gebalanseerd systeem kunnen andere micro-organismen dit methaan weer opeten, zodat het niet in de lucht komt: het microbiële methaanfilter.
Nu wordt er in het Grevelingenmeer een stuk meer methaan geproduceerd dan op andere plekken, zag Wallenius in haar onderzoek: ‘We waren verrast door de hoeveelheid methaan die in de bodem wordt gemaakt. De methaancyclus is daar helemaal uit balans.’ Toch is er hoop.
Lees het hele verhaal op de site van de Radboud Universiteit Nijmegen.
