Biologen Marcel Schaaf en Erin Faught van de Radboud Universiteit bekeken de effecten van stress op zebravissen. Schaaf: ‘De hormonale systemen van zebravissen en mensen lijken heel erg op elkaar. Als ze onder stress staan, maken ze hetzelfde hormoon aan (cortisol) en ze hebben dezelfde receptoren die de effecten van dat hormoon veroorzaken.’ Bij hun eerste onderzoek werden de zebravissen in een soort buis geleid waarin het water flink wervelde, waardoor hun evenwichtsorgaan werd verstoord. Faught: ‘Het deed geen pijn, maar ze raakten er wel gestrest door. Vervolgens hebben we de effecten van stress op hun immuunsysteem bekeken.’
Omdat zebravissen doorzichtig zijn, konden onderzoekers letterlijk zien wat er met immuuncellen in de zebravissenlichamen gebeurde. Faught: ‘We zagen dat sommige immuuncellen na de stressprikkel naar buiten toe bewogen, richting de huid, alsof ze zich klaarmaakten om de vis te beschermen. Daarnaast namen de cellen ook monsters van het omringende water, alsof ze aan het monitoren waren wat er in de omgeving aan de hand was.’ Schaaf vult aan: ‘Dat betekent dat kortdurende stress het immuunsysteem activeert, terwijl we weten dat langdurige stress juist slecht is voor het immuunsysteem. ‘We zagen ook een omslagpunt: als de stressperiode langer dan twee uur duurde, had de stress geen stimulerend effect op het immuunsysteem meer, maar zagen we juist een onderdrukkend effect.’
Lees het hele bericht op de site van de Radboud Universiteit Nijmegen.
