De liberale samenleving wil het woord ‘dood’ niet uitspreken, zelfs niet nu miljarden mensen ermee worden geconfronteerd. Eufemismen zijn een vorm van geweld. De eerste stap om ineenstorting tegen te gaan, is de realiteit zonder omwegen te benoemen.
We leven in de gevaarlijkste periode in de geschiedenis van de mensheid, maar het publieke debat over de klimaatverandering blijft steken in liberale eufemismen, zelfcensuur en het voortdurend afzwakken van de waarheid. Zelfs degenen die weten wat er gaat gebeuren, zeggen het zelden ronduit. De dood van miljarden mensen wordt omgezet in een vraagteken in de krantenkoppen. De ineenstorting wordt een ‘risico’. De ineenstorting van de beschaving wordt een ‘zorg’. En de liberale media – met name The Guardian – blijven een fantasiewereld presenteren waarin de ineenstorting eruitziet als een besneeuwde fietsscène in plaats van de gewelddadige desintegratie van staten.
Dit stuk is een verzameling van mijn recente berichten over hoe de liberale cultuur de realiteit vermijdt, hoe dit vermijden massale sterfte mogelijk maakt, en waarom eerlijkheid – brute, onvervalste eerlijkheid – nu een morele verplichting is.
Lees de hele verzameling in ‘de Salon’.
