We koesteren als mensheid een mate van vooruitgangsgeloof, maar kiezen, steunen en accepteren voortdurend leiders, die de samenleving in haar achteruit zetten
Ton Wilthage
De verklaring van waarom mensen tóch voor leiders ‘kiezen’ die tegen de vooruitgang zijn, is enorm complex. Er zijn vele en zeer uiteenlopende factoren te benoemen, zoals:
-
Over wat vooruitgang is, op korte en lange termijn, hoeft niet altijd overeenstemming te bestaan. Mensen kunnen zich aangetrokken voelen tot een deel van de standpunten, doelen, aanpak en acties van de betreffende leider(s).
-
Mensen kunnen ook teleurgesteld zijn in eerdere leiders, ervaren misschien vooral de nadelen van wat anderen vooruitgang noemen en kiezen dan van de weeromstuit voor een andere leider
-
Veel zaken, zoals klimaat zijn ingewikkeld, hoe dan te kiezen voor welke leider?
-
Soms weet je niet of een leider de vooruitgang gaat dienen of niet. Politici zijn heel handig met campagnes, (mis)informatie en communicatie en spelen hun charisma uit. Mensen stemmen ook vanuit gevoel, sentiment en emoties en niet niet puur rationeel. Zeker in onzekere en angstige tijden.
-
Soms valt er niets te kiezen. En als de betreffende leiders al aan de macht zijn, is het in veel regimes risicovol en gevaarlijk om je nog te verzetten. En zijn ze min of meer democratisch gekozen, heb je de leiders te accepteren.
Bekijk de paradoxenreeks in de Salon.
De Penrose-driehoek
Deel via:
