Een internationaal team van onderzoekers, waaronder de onderzoeksgroepen van UGent’ers prof. Wim Vyverman en prof. Klaas Vandepoele, heeft een eeuwenoud mysterie opgelost: waar en wanneer planten kiezelwieren zich seksueel voort?
Kiezelwieren zijn microscopisch kleine algen die verantwoordelijk zijn voor ongeveer 20% van de zuurstofproductie op aarde. Toch was hun seksuele voortplanting tot nu toe nauwelijks zichtbaar in de natuur.
Met een innovatieve methode op basis van genexpressie konden de onderzoekers seksuele activiteit bij kiezelwieren detecteren, eerst in de Schelde bij Melle, daarna wereldwijd via oceaanmetingen tijdens een expeditie met het onderzoeksschip Tara.
De ontdekking biedt een verklaring voor de enorme genetische diversiteit van kiezelwieren. Die stelt hen in staat zich aan te passen aan veranderende omstandigheden zoals klimaatverandering. Voor onze planeet is dat cruciaal aangezien kiezelwieren evenveel CO2 uit de lucht halen als alle bossen samen en een belangrijke schakel vormen in het mariene ecosysteem.
“Onze methode opent de deur naar een beter begrip van hoe omgevingsfactoren zoals zoutgehalte seksuele voortplanting bij kiezelwieren beïnvloeden,” zegt onderzoeker Gust Bilcke. “Dat is essentieel om te begrijpen hoe deze organismen evolueren en bijdragen aan het ecosysteem.
Lees het hele verhaal op de site van de UGent.”
